Όλοι όσοι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο ή υπολογιστές γενικά τους έχουν συναντήσει. Πόσοι από εμάς όμως τους έχουν πραγματικά διαβάσει; Έστω και μία φορά! Από την αρχή έως το τέλος τους, συνήθως καμιά 20αριά σελίδες παρακάτω. Αναφερόμαστε στους Όρους και Προϋποθέσεις που συνοδεύουν τις "δωρεάν" (θα εξηγήσουμε παρακάτω προς τι τα εισαγωγικά) υπηρεσίες που κατακλύζουν το Διαδίκτυο. Από το Facebook που σίγουρα το υποπτεύεστε μέχρι τις αθώες αναζητήσεις που κάνουμε στο Google. Γιατί, στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται ούτε καν να κλικάρετε ή να τσεκάρετε κάπου ότι συμφωνείτε με τους Όρους και τις Προϋποθέσεις μιας υπηρεσίας. Το κάνετε με το που χρησιμοποιείτε αυτή την υπηρεσία. Και αυτοί οι όροι και οι προϋποθέσεις ισχύουν. Και μπορούν να εφαρμοστούν. Όπως και γίνεται.

Λοιπόν, τι ακριβώς γράφουν; Ποιον προστατεύουν; Τι παραχωρούμε όταν συμφωνούμε με αυτούς τους Όρους και τις Προϋποθέσεις; Μπορούν να αλλάξουν; Κινδυνεύουμε; Άλλωστε, δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε, σωστά;

Η αλήθεια είναι ότι όταν παρακολουθείτε τηλεόραση ή διαβάζετε ένα βιβλίο δεν χρειάζεται να συμφωνήσετε σε κανέναν όρο ή προϋπόθεση χρήσης. Αντίθετα, στο Διαδίκτυο πρέπει να συμφωνήσετε με Όρους και Προϋποθέσεις σε κάθε ιστοσελίδα που χρησιμοποιείτε. Ακόμα και αν δεν ζητείται ρητά κάπου, αρκεί να υπάρχει ένας σύνδεσμος προς μια σελίδα με Όρους και Προϋποθέσεις και μια επισήμανση ότι συμφωνείτε υποχρεωτικά εφόσον χρησιμοποιείτε την υπηρεσία.

 

Πάμε κατευθείαν στο ψητό. Αυτό το συμφωνητικό που υπογράφετε, γιατί περί συμφωνητικού πρόκειται, είναι συνήθως μια παραδοχή ότι εγκαταλείπετε το δικαίωμά σας στην ιδιωτικότητα και ότι παραχωρείτε τα προσωπικά σας δεδομένα που εισάγετε στην ιστοσελίδα καθώς και όσα δεδομένα προκύπτουν από την πλοήγησή σας στην εταιρεία που έχει την ιστοσελίδα. Πουθενά δεν το γράφει αυτό, αλλά η ουσία των πολλών σελίδων με τις μικρές γραμματοσειρές και τα μόνο κεφαλαία γράμματα (φυσικά επίτηδες για να σας αποτρέψουν να διαβάσετε σε τι συμφωνείτε) είναι δυστυχώς αυτή.

Κάποιος αθώος ή απλά καλόβουλος αναγνώστης θα σκεφτεί: "Δεν μπορεί να είναι έτσι, κάποια προστασία θα υπάρχει". Φυσικά, και υπάρχει. Αλλά μόλις εγκαταλείψατε αυτό το δικαίωμα τσεκάροντας χωρίς καν να το σκεφτείτε το "Συμφωνώ με τους Όρους και Προϋποθέσεις" ή κλικάροντας πάνω στο "Συμφωνώ, δημιούργησε τον λογαριασμό". Στην πραγματικότητα έχετε σταδιακά "εκπαιδευτεί" στο να κλικάρετε το "Συμφωνώ" χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ακόμα χειρότερα, αυτοί οι όροι και οι προϋποθέσεις μπορούν να αλλάξουν. Και όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται πολλές φορές μπορούν να αλλάξουν χωρίς προειδοποίηση. Και αλλάζουν. Όχι, φυσικά για να σας προστατεύσουν, αλλά για να μπορούν οι εταιρείες να εκμεταλλεύονται όλο και πιο εύκολα, όλο και πιο πολλά από τα δεδομένα σας. Ένα βήμα κάθε φορά. Ώσπου όταν κοιτάς πίσω (ή όταν κοιτάς πώς έχουν διαμορφωθεί οι τελευταίοι όροι) αναρωτιέσαι: "Ουάου, πώς φτάσαμε ως εδώ;". Πάρτε για παράδειγμα το Facebook. Δείτε ένα χρονοδιάγραμμα για το πώς διαβρώθηκε η ιδιωτικότητα των χρηστών του Facebook μέσα σε 5 χρόνια, από το 2005 έως το 2010. Οι ίδιες πληροφορίες και σε ένα χαρακτηριστικό γράφημα πληροφοριών με την εξέλιξη της ιδιωτικότητας στο Facebook (κάντε κλικ στις χρονολογίες δεξιά για να δείτε πώς σταδιακά όλο και περισσότερα δεδομένα ορίζονται ως τελείως δημόσια και παραχωρούνται από τους χρήστες στο Facebook).

Ναι, τόσα πολλά δεδομένα παραχωρούμε στις εταιρείες, που πλέον ένα μέρος της Πληροφορικής επιστήμης εστιάζει σε αυτό που αποκαλείται Big Data (ας τολμήσουμε μια μετάφραση: Μαζικά Δεδομένα). Εταιρείες όπως οι Facebook, Google, Twitter, Instagram και άλλες μαζεύουν πλέον τόσα πολλά δεδομένα για εμάς που οι κλασσικές τεχνικές εξόρυξης δεδομένων (data mining) δεν αρκούν. Τα Μαζικά Δεδομένα είναι τόσα πολλά και κρύβουν τόσο πολλή πληροφορία για τον καθένα μας που θέλουμε καινούριους τρόπους για να τα αναλύσουμε, να τα συνδυάσουμε και να μάθουμε περισσότερα για κάθε ένα άτομο.

Τελικά, ίσως το Πανοπτικό να είναι ήδη πραγματικότητα στην καθημερινή μας ζωή, μια φυλακή για το μυαλό μας. Ή το 1984 του George Orwell να άργησε 30 χρόνια αλλά πλέον να έχει "εγκατασταθεί" στους υπολογιστές μας για τα καλά.

Αφορμή, για το παρόν άρθρο είναι ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Όροι και Προϋποθέσεις που Μπορεί να Εφαρμοστούν (Terms and Conditions May Apply). Το ντοκιμαντέρ είναι του 2013 από τον σκηνοθέτη Κάλεν Χόμπακ (Cullen Hoback) και διαπραγματεύεται το πώς παραβιάζεται η ιδιωτικότητά μας και πώς παραχωρούμε τα δεδομένα μας στις εταιρείες και την κυβέρνηση. Αποτελεί μια καλή αφορμή για προβληματισμό αλλά και έναυσμα για να σταματήσουμε να συμφωνούμε τόσο άκριτα με Όρους και Προϋποθέσεις που ούτε καν διαβάζουμε και, γιατί όχι, να αναλάβουμε και περαιτέρω δράση.

Το ντοκιμαντέρ έχει διάρκεια 1 ώρα και 20 λεπτά. Περισσότερες κινηματογραφικές λεπτομέρειες στην σελίδα του IMDB για το Όροι και Προϋποθέσεις που Μπορεί να Εφαρμοστούν . Το ντοκιμαντέρ δεν παρέχεται δωρεά αλλά μπορείτε να το βρείτε με τους γνωστούς τρόπους (κάντε μια απλή αναζήτηση). Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 21 του Ν. 2121/1993 περί πνευματικής ιδιοκτησίας "Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή...  έργου των εικαστικών τεχνών... εφόσον γίνεται αποκλειστικά για τη διδασκαλία...". Οπότε μπορείτε να το κατεβάσετε και να το χρησιμοποιήσετε με τους μαθητές σας για να τους ενημερώσετε και να τους ευαισθητοποιήσετε σε θέματα ιδιωτικότητας. Μην ξεχάσετε να κατεβάσετε και τους ελληνικούς υπότιτλους για το Όροι και Προϋποθέσεις που Μπορεί να Εφαρμοστούν.

Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει συνοπτικά τι συμβαίνει με τις πολιτικές απορρήτου και τα προσωπικά σας δεδομένα στο Διαδίκτυο περιλαμβάνοντας συνεντεύξεις με επιστήμονες, ακτιβιστές και διάφορες περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα των Όρων και Προϋποθέσεων με τις οποίες συμφώνησαν. Γίνεται αναφορά στην αμερικάνικη νομοθεσία και τι ισχύει στις ΗΠΑ αλλά μας αφορά και εμάς αφού οι περισσότερες εταιρείες εδρεύουν στις ΗΠΑ και εφαρμόζεται το δικό τους δίκαιο. Άλλωστε, στα περισσότερα τεχνολογικά θέματα, η Ευρώπη ακολουθεί απλώς με μια χρονική υστέρηση. Φυσικά, δεν λείπουν οι γνωστές περιπτώσεις των Wikileaks και του Edward Snowden με τις αποκαλύψεις για το πρόγραμμα PRISM.

Στην επίσημη ιστοσελίδα του Όροι και Προϋποθέσεις που Μπορεί να Εφαρμοστούν μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες και συμβουλές για το πώς να προστατέψετε την ιδιωτικότητά σας. Στο τμήμα με τους πρόσθετους πόρους για το Όροι και Προϋποθέσεις που Μπορεί να Εφαρμοστούν υπάρχει ένας οδηγός συζήτησης και δραστηριοτήτων που βασίζεται σε τμήματα του ντοκιμαντέρ. Μπορείτε να αξιοποιήσετε αυτό τον οδηγό για να οργανώσετε τη διδασκαλία σας σχετικά με την ιδιωτικότητα. Επίσης, αντί να προβάλετε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ, μπορείτε να προβάλετε μόνο τα τμήματα του ντοκιμαντέρ στα οποία αναφέρεται ο οδηγός (τα οποία παρέχονται ελεύθερα) και να κάνετε την συζήτηση και τις δραστηριότητες που προτείνονται στον οδηγό.

Έχουμε μεταφράσει τον οδηγό συζήτησης και δραστηριοτήτων για το Όροι και Προϋποθέσεις που Μπορεί να Εφαρμοστούν στα ελληνικά και φυσικά μπορείτε να τον κατεβάσετε και να τον αξιοποιήσετε με τους μαθητές σας. Παρακάτω παρουσιάζουμε τα αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ που χρησιμοποιούνται στον οδηγό με ελληνικούς υπότιτλους.

Πάρτε τον έλεγχο πριν να είναι αργά...

  Συμφωνείτε με τα ακόλουθα... Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε το Διαδίκτυο, κάποιον σύνδεσμο επικοινωνίας ή μία εφαρμογή συναντούμε πολύ μακροσκελείς όρους και προϋποθέσεις χρήσης. Αλλά σε τι ακριβώς αναφέρονται; Έι παιδιά, πρέπει να με βοηθήσετε! Είναι αυτοί οι τύποι από την κυβέρνηση που προσπαθούν να με απαγάγουν! Τι; Είναι τρελό φίλε! Λένε ότι γίνεται επειδή συμφώνησα με τους τελευταίους όρους και προϋποθέσεις του iTunes. Γιατί; Τι έλεγαν οι όροι και οι προϋποθέσεις της τελευταίας ενημέρωσης; Δεν ξέρω! Δεν τους διάβασα! Δεν τους διάβασες; Ποιος διαβάζει ολόκληρο το κατεβατό κάθε φορά που πετάγεται; Εγώ! Μπορείτε να πείτε... μπορεί η Apple να μας πει... πόσοι άνθρωποι πραγματικά τους διάβασαν; Λοιπόν, πρέπει να πούνε ότι συμφωνούν... ...δεν μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά αν πράγματι τους διάβασαν. Προσπαθούμε να τους κάνουμε σε απλή γλώσσα και σύντομους. Αν ήθελα να κάνω ένα συμφωνητικό χρήσης απωθητικό θα διάλεγα μια μικρή γραμματοσειρά και θα<br>χρησιμοποιούσα κεφαλαία γράμματα. Αυτό που συμβαίνει τότε είναι ότι αυτό που έγραψες<br>γίνεται ένα μοτίβο και όχι λέξεις με κενά μεταξύ τους. Κανείς... δεν έχει διαβάσει τους όρους και τις προϋποθέσεις! Κανένας σε ολόκληρο τον κόσμο! Ούτε οι δικηγόροι που τους έγραψαν.<br>Τους έγραψαν κάπως έτσι. Μπαίνεις σε μια ιστοσελίδα και έχουν ένα σύνολο κανόνων υπό τον τίτλο 'Όροι χρήσης' και μια 'Πολιτική προστασίας προσωπικών δεδομένων' και μόλις ξεκινήσεις να χρησιμοποιείς την υπηρεσία έχεις ουσιαστικά συμφωνήσει σε όλα αυτά. "Αυτοί οι όροι και οι προϋποθέσεις στους οποίους συμφωνούμε..." "...μπορούν πράγματι να εφαρμοστούν;" Ναι! Νομίζω αν δεν μπορούσαν να εφαρμοστούν ο Παγκόσμιος Ιστός θα ανατρέπονταν. Και έχουν υπάρξει νομικές αποφάσεις που στηρίζονται στο ότι αυτοί οι όροι και οι προϋποθέσεις είναι νομικά ισχυρές. Αυτή η κατάσταση είναι σχετικά καινούρια. Για παράδειγμα δεν χρειάστηκε να υπογράψετε κάποιο συμφωνητικό για να χρησιμοποιήσετε μια τηλεφωνική υπηρεσία καταλόγου ή για να δείτε τηλεόραση ή για να διαβάσετε ένα βιβλίο. Αν όμως χρησιμοποιείτε κάποιο smartphone, μια συσκευή Kindle, ή το Youtube, τότε το έχετε κάνει. Περίμενε μικρή! Μην υπογράφεις τίποτα! Τι είναι όλο αυτό; Ένα τυπικό συμβόλαιο. Μην μου λες εμένα για συμβόλαια. Τα χρησιμοποιώ και εγώ και είναι για τα κορόιδα. Ναι, αλλά δεν θα ήθελες λίγη προστασία; Στην πραγματικότητα, αν διαβάζατε πράγματι όλα αυτά στα οποία έχετε συμφωνήσει θα σας έπαιρνε ένα πλήρη μήνα δουλειάς κάθε χρόνο. Αυτό είναι 180 ώρες δουλειάς κάθε χρόνο! Και σύμφωνα με την Wall Street Journal οι καταναλωτές χάνουν<br>250 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο εξαιτίας αυτών που κρύβονται στα 'μικρά γράμματα'. Πάρτε τον έλεγχο πριν να είναι αργά...

Συμφωνείτε με τα Ακόλουθα

  Πώς τα δεδομένα σας μπορούν να σας βλάψουν Πώς μπορείτε να λέτε με ειλικρίνεια σε αυτή την επιτροπή ότι αυτό δεν είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα; Αυτό που προσπαθούσα να πω είναι ότι δεν νομίζω πως υπάρχουν αποδείξεις ότι η αγορά ή οι καταναλωτές βλάπτονται από την νόμιμη και ορθή χρήση των προσωπικών πληροφοριών στο εμπόριο. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν αποδείξεις για αυτό. Υπάρχουν εταιρείες για τις οποίες ποτέ δεν έχετε ακούσει όπως η Acxiom που ισχυρίζονται ότι έχουν περίπου 1.500 στοιχεία για τον μέσο Αμερικανό πολίτη. Οτιδήποτε από το αν είσαι αριστερόχειρας ή δεξιόχειρας, τι ράτσα σκύλο έχεις, ποιο είναι το ψυχολογικό σου προφίλ και όλα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να λάβουν αποφάσεις οι εταιρείες σχετικά με εμάς. Αυτές είναι εταιρείες στις οποίες ένας πιθανώς εργαδότης σας θα απευθυνθεί για να ζητήσει έναν έλεγχο του ιστορικού σας πριν σας προσλάβει. Μπορούν να συνδέσουν γεγονότα, όπως το ότι επισκεφθήκατε την Α ιστοσελίδα, και μετά την Β, και τελικά την Γ και να δημιουργήσουν αυτό το λεπτομερές ιστορικό σχετικά με τις Διαδικτυακές σας συνήθειες. Δεν βάζουν το όνομά σας στο cookie (τμήμα κειμένου που αποθηκεύεται στον υπολογιστή σας) βάζουν έναν αύξοντα αριθμό που αργότερα μπορεί να συνδεθεί με το όνομά σας. Δεν ξέρω αν έχετε δει την εικόνα που παρουσιάζει τις εταιρείες διαφημίσεων στο Διαδίκτυο και το πώς συνδέονται. Είναι τεράστιο. Η πληροφορία είναι πολύτιμη σε διάφορους ανθρώπους και για διάφορους λόγους. Τι θα γίνει αν αγοράζεις πολλά αλκοολούχα; Μπορεί να αυξήσει τα ασφάλιστρά σου γιατί η εταιρεία σου θα θεωρήσει ότι είσαι επιρρεπής στον αλκοολισμό. Μια εταιρεία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα σου με τρόπο που τελικά να σε βλάπτει. Για παράδειγμα, το 2008 χιλιάδες άνθρωποι είδαν τα όρια πίστωσής τους να μειώνονται φαινομενικά χωρίς κανένα λόγο. Ένας ευκατάστατος επιχειρηματίας, κατά τη διάρκεια των διακοπών του, είδε το πιστωτικό του όριο να μειώνεται από τα 10.800$ στα 3.800$ καταστρέφοντας τις διακοπές του. Το γράμμα που έλαβε έγραφε: "Άλλοι πελάτες που χρησιμοποίησαν τις κάρτες τους σε καταστήματα που πρόσφατα ψωνίσατε, σε μεγάλο ποσοστό αθέτησαν τις υποχρεώσεις τους." Αυτό περιλάμβανε μαγαζιά όπως τα Jumbo! Και στη Μινεάπολη ένας πατέρας επισκέφθηκε εξοργισμένος ένα κατάστημα επειδή έστελνε στην έφηβη κόρη του προσφορές για είδη εγκυμοσύνης. Ο άντρας ήταν προσβεβλημένος επειδή το κατάστημα φαινόταν να παρακινεί την κόρη του να μείνει έγκυος. Όπως αποδείχθηκε, χάρη στις αγοραστικές συνήθειες της κόρης, το κατάστημα ήδη ήξερε ότι ήταν έγκυος. Πριν το μάθει ο ίδιος της ο πατέρας. Ο πατέρας αργότερα απολογήθηκε. Και στην Ολλανδία, τα δεδομένα χρησιμοποιούνται για να βλάψουν τους πελάτες με έναν εντελώς καινούριο τρόπο. Όταν οδηγείς και χρησιμοποιείς GPS, το GPS στέλνει πληροφορίες σχετικά με το πόσο γρήγορα κινείσαι. Πραγματικά χρήσιμο για να μας βοηθά να αποφεύγουμε την κίνηση. Αλλά υπήρχε μια μικρή εταιρεία που ενδιαφερόταν και για το όριο ταχύτητας. Και έτσι, τα δεδομένα που χρησιμοποιούνταν για να πάει ο κόσμος γρήγορα στο σπίτι του, πουλήθηκαν στις αρχές και χρησιμοποιήθηκαν για να κοπούν κλήσεις. Πάρτε τον έλεγχο πριν να είναι αργά...

Πώς τα Δεδομένα σας Μπορούν να σας Βλάψουν

  Η τηλεφωνική σας εταιρεία μοιράζεται τα πάντα Οι υποκλοπές των επικοινωνιών απαιτούν δικαστική εντολή. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Αλλά στην πραγματικότητα πολλά έχουν αλλάξει. Μας είπαν μια μέρα στα τέλη του 2002 ότι ένας αντιπρόσωπος της NSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ) θα ερχόταν στο γραφείο. Ο Mark Klein ήρθε σε εμάς στο Electronic Frontier Foundation (ίδρυμα για την προάσπιση ψηφιακών δικαιωμάτων) με δεδομένα και έγγραφα που έδειχναν ότι η AT&T (ΟΤΕ των ΗΠΑ) εμπλεκόταν σε πρόγραμμα για υποκλοπές επικοινωνιών. Η NSA είναι αρκετά διαφορετική από τη CIA (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ). Πρώτα από όλα είναι 3 φορές μεγαλύτερη από τη CIA. Κοστίζει πολύ παραπάνω και είναι πολύ περισσότερο μυστικοπαθής από τη CIA. Και αυτό που κάνει είναι πολύ διαφορετικό. Εστιάζει στις μυστικές παρακολουθήσεις, στις υποκλοπές επικοινωνιών και στις μεγάλες επικοινωνιακές συνδέσεις. Στην πραγματικότητα είχαν ένα μυστικό δωμάτιο στις εγκαταστάσεις τους και δημιουργούσαν ένα αντίγραφο της διαδικτυακής κίνησης και το έστελναν στην NSA. Δηλαδή κατά κάποιο τρόπο 'ρουφάνε' τα πάντα... Είναι δεδομένο ότι 'ρουφάνε' άκριτα οτιδήποτε περνάει από αυτές τις συνδέσεις. Και είστε σίγουρος για αυτό; Είμαι σίγουρος! Οπότε ο πρόεδρος Μπους προσαρμόστηκε σε αυτό. Έδωσα εξουσιοδότηση στην NSA να παρεμποδίσει τις επικοινωνίες σε διεθνές επίπεδο των ατόμων με γνωστές διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις. Σε λιγότερο από 24 ώρες από την στιγμή που τελείωσε η προεδρία Μπους ένας πρώην αναλυτής της NSA αποκάλυψε νέους ισχυρισμούς σχετικά με το πώς αυτό το έθνος κατασκοπεύονταν από την ίδια του την κυβέρνηση. Η NSA είχε πρόσβαση σε όλες τις επικοινωνίες των Αμερικάνων πολιτών. Φαξ, τηλεφωνικές κλήσεις και επικοινωνίες μέσω υπολογιστή. Υπήρχε κάπου μια καταγραφή κάθε επικοινωνίας που είχα με τον μικρό μου ανιψιό στην Νέα Υόρκη; Είναι κάπως έτσι; Περιελάμβανε τα πάντα... Ναι... όλα. Αλλά μετά εμφανίστηκε ένας φάρος ελπίδας στον Λευκό Οίκο. Γεια σας γερουσιαστή Ομπάμα. Εκτιμώ που μας δίνεται την ευκαιρία να θέσουμε ερωτήσεις. Είμαι δικηγόρος που εκπροσωπεί ομοσπονδιακούς πληροφοριοδότες. Και απογοητεύτηκα πολύ όταν έμαθα ότι υποστηρίζετε το νομοσχέδιο που απαλλάσσει τις τηλεφωνικές εταιρείες που βοήθησαν την Αμερικάνικη Κυβέρνηση, χωρίς ένταλμα, να υποκλέψει τηλεφωνικές επικοινωνίες. Αναγνωρίζω ότι κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται πως οι τηλεφωνικές εταιρείες είναι συνένοχοι σε αυτό και άρα πρέπει να τους αποδοθούν ευθύνες σε κάθε περίπτωση. Το καταλαβαίνω αυτό το επιχείρημα. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι το πρόγραμμα παρακολούθησης πιστεύω πραγματικά ότι ήταν απαραίτητο για την εθνική ασφάλεια. "Οπότε είχαν αμνηστία..." "...αλλά αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα παρακολούθησης σταμάτησε. Σωστά;" Να σταμάτησε το πρόγραμμα; "Ναι, το πρόγραμμα παρακολούθησης των επικοινωνιών." Δεν υπάρχει κανένας λόγος που να με κάνει να πιστέψω ότι το πρόγραμμα παρακολούθησης των επικοινωνιών έχει σταματήσει. Αν είχε σταματήσει τότε δεν πιστεύω ότι η κυβέρνηση και η AT&T θα πάλευαν ακόμα στα δικαστήρια για την νομιμότητά του. Δηλαδή, ο Μπαράκ Ομπάμα δεν έχει αλλάξει κάτι. Όχι, ο Μπαράκ Ομπάμα δεν σταμάτησε αυτά τα προγράμματα όταν ανέλαβε παρότι είχε απειλήσει ότι θα το κάνει, πριν γίνει πρόεδρος. Πάρτε τον έλεγχο πριν να είναι αργά...

Η Τηλεφωνική σας Εταιρεία Μοιράζεται τα Πάντα

  Τα δεδομένα σας δεν σας ανήκουν Φαίνεται ότι σε ένα<br>τέτοιο περιβάλλον... το ψηφιακό περιβάλλον... υπάρχει ένα παραθυράκι,<br>στην 4η Τροπολογία του Συντάγματος. Το οποίο λέει ότι, αν κάποιος τρίτος<br>μαζέψει πολλές πληροφορίες... το κράτος δε χρειάζεται να κάνει<br>ξανά τις ίδιες διαδικασίες. Λέγεται "το δόγμα του<br>τρίτου προσώπου". Το δόγμα του τρίτου προσώπου<br>σημαίνει ότι όταν εσύ ο καταναλωτής... μοιράζεσαι δεδομένα με την τράπεζα, με έναν πάροχο<br>ηλεκτρονικού ταχυδρομείου... με μια μηχανή αναζήτησης... με οποιουδήποτε τύπου<br>εταιρεία τεχνολογίας... βασικά έχεις εγκαταλείψει,<br>την προστασία που μπορεί... να σου έδινε η 4η Τροπολογία πάνω στα δεδομένα σου. Για την κυβέρνηση η συγκέντρωση<br>αυτών των δεδομένων... από το Google ή το Facebook... είναι πολύ πιο εύκολη από το<br>να το κάνει το ίδιο το κράτος... βάζοντας κοριούς<br>στα τηλέφωνά σας. Μεγάλες εταιρείες όπως η Google<br>και το Facebook λαμβάνουν... χιλιάδες αιτήσεις το χρόνο,<br>από κυβερνητικές υπηρεσίες. Το Facebook έχει 25 υπαλλήλους<br>να κάνουν μόνο παρακολούθηση. Αυτές οι εταιρείες λαμβάνουν<br>συστηματικά αιτήσεις, και τις επεξεργάζονται. Μπορεί να σας εκπλήσσει ότι οι<br>μυστικές αναζητήσεις στα email σας... από την κυβέρνηση είναι<br>κάτι πολύ συνηθισμένο. Ο νόμος που καθορίζει πότε η κυβέρνηση μπορεί... να λάβει στοιχεία<br>ηλεκτρονικών επικοινωνιών... όπως τα email και άλλα τέτοια που<br>αποθηκεύονται απομακρυσμένα... γράφτηκε το 1986. Και επιτρέπει στις κυβερνήσεις<br>τουλάχιστον να ισχυρίζονται ότι... μπορούν να παίρνουν δεδομένα<br>τοποθεσίας χωρίς ένταλμα. Κάποια στιγμή η κυβέρνηση<br>ισχυρίζονταν ότι... δε χρειάζεται ένταλμα για να πάρει<br>τα emails που έχεις ήδη ανοίξει. Πάρτε τον έλεγχο πριν να είναι αργά...

Τα Δεδομένα σας Δεν σας Ανήκουν

  Όλοι είναι ύποπτοι Τρία λεπτά μετά<br>το μεσημεριανό, μου είπαν να πάω στο<br>γραφείο. Κάθισα εκεί, στο γραφείο του υποδιευθυντή. και δεν έλεγαν τι συνέβαινε<br>παρά μόνο μετά από δέκα λεπτά. Το τηλέφωνο χτυπά, και βλέπω ότι<br>ήταν το νούμερο του σχολείου του. Απαντάω, ήταν<br>ο σχολικός φύλακας... απλώς για να με πληροφορήσει... να με προειδοποιήσει, ότι οι<br>μυστικές υπηρεσίες ήταν εκεί... μαζί με την αστυνομία της<br>Ταχόμα και έχουν τον Βίτο... και του μιλάνε. Μπήκε ένας άντρας με<br>κοστούμι και γυαλιά... και είπε ότι ανήκε<br>στις μυστικές υπηρεσίες, και μου είπε ότι ο λόγος που ήρθε<br>ήταν μια ανάρτηση που έκανα... και η οποία θεωρήθηκε απειλή<br>προς τον πρόεδρο. Ναι, ένα παιδί γυμνασίου<br>δέχτηκε επίσκεψη από το FBI... επειδή το σύστημα παρακολούθησης<br>εντόπισε απειλή. Έλεγα πως με τον Οσάμα νεκρό, ο Ομπάμα πρέπει να προσέξει, γιατί μπορεί να υπάρξουν<br>βομβιστές αυτοκτονίας. Δεν αντιλήφθηκε την ηλικία του,<br>ούτε ότι το σχόλιο του... για τον Ομπάμα ήταν<br>δείγμα ανησυχίας. Η μηχανή απλά έκρινε<br>βάση μιας σειράς λέξεων, ότι ο Βίτο ήταν πιθανή απειλή. Πάρτε τον έλεγχο πριν να είναι αργά...

Όλοι Είναι Ύποπτοι

Πηγή: http://dide.sam.sch.gr/keplinet/index.php/articles-menu-item/educational-menu-item/217-terms-and-conditions-may-apply